Bitwa pod kurskiem

Armia Hitlerowska odniosła wiele sukcesów podbijając wiele państw w tym Polskę jednak wielka wschodnia ofensywa zatrzymała się na Moskwie. Naziści zostali wypchnięci przez Armię Czerwoną rozpoczynając tym samym wielką kontrofensywę. Od tego czasu sukcesy Hitlera nie były już tak rozległe, porażą okazała się też bitwa pod Stalingradem. Nie tylko niemiecka potęga traciła na sile także Japończycy przestali zwyciężać w swych bitwach. Początkowe sukcesy zakończyły się wielką przegraną. W czerwcu 1944 roku armia brytyjska i amerykańska przeprowadziła nalot na francuską Normandię, pokonując tym samym wojska niemieckie próbując przedostać się do Europy. Mimo wielu prób zatrzymania ich przez hitlerowskie oddziały, które wzięły kontrofensywę udało im się pokonać nazistów. W wkrótce po tym wydarzeniu oddziały rosyjskie rozpoczęły ofensywę na Berlin, który uległ w maju 1945 roku. Zaraz po tym Niemcy skapitulowały. Zaciekłe i krwawe walki toczyły także wojska Japonii, jednak po ataku na Hiroszimę i Nagasaki państwo poddało się w tym samym roku.

Bitwa pod kurskiem

Jedną z największych i najpotężniejszych bitew, jakie wydarzyły się pod czas II Wojny Światowej miała miejsce na Łuku Kurskim, trwała ona na froncie wschodnim od 5 lipca do 23 sierpnia 1943 roku. Sytuacja na tym froncie zmieniła się na stabilną dopiero w 1942 roku, gdy Niemcy zaczęli odnosić klęski. W tym czasie na linii frontu koło właśnie Kurska powstało specyficzne wybrzuszenie zwane Kurskim Łukiem. Armia niemiecka zaopatrzona w nowe potężne czołgi przystąpiła do realizacji planu mającego na celu atak na te rejony by rozgromić wojska Armii Czerwonej. Jednak nie wszystko poszło zgodnie z planem, Niemcy rozpoczynając operację Zitadelle nie wzięli pod uwagę, iż nowe wersje czołgów nie były do końca dopracowane, posiadały wiele ukrytych wad, dlatego rozpoczęcie ataku była kilkakrotnie przekładane, co dało z kolei Rosjanom czas do zebrania posiłków i utworzenia potężnej obrony. Początkowe sukcesy silnej niemieckiej armii w późniejszym okresie znacznie ograniczyła Armia Czerwona, posiadając więcej wojska

Bitwa pod Kutnem, czyli inaczej bitwa pod Bzurą była bez wątpienia jedną z największych i najważniejszych bitew Wrześniowej Kampanii w 1939 roku. Stronami sporu była armia polska i armia niemiecka. Polskimi oddziałami dowodzili najlepsi, Generał Tadeusz Kutrzeba dowódca Armii Poznań i generał Władysław Bortnowski dowodzący Armią Pomorze. Walki rozpoczęły się 9 września i zakończyły się 18 września 1939 roku. Polacy odnieśli sukces zdobywając władanie w kilku miastach, zmusiło to Niemców do wezwania ratunku i cofnięcia się w obszary Bzury. Do starcia między wojskami doszło także do bitwy o Sochaczew, po czym walki przeniosły się w rejony Bzurskie. Mimo dużej potęgi naszych wojsk, nie udało pokonać się wroga, posiłki, które przybyły na ratunek były zbyt liczne i zbyt silne dla polskiego wojska jednak generał Kutrzeba podjął decyzję o próbie przedostania się do Warszawy. Pod czas tragicznych walki do niewoli niemieckiej dostało się setki polskich żołnierzy, niestety tylko niektórym udało się wyjść cało z opresji.

Niecne zamiary adolfa hitlera

Tragizm II Wojny Światowej zostanie na zawsze w pamięci całego świata, gdyż była to najkrwawszy i najtragiczniejszy konflikt zbrojny wszystkich państw. Walki toczyły się przez 6 lat począwszy od września 1939 roku, pochłonęły prawie siedemdziesiąt dwa miliony ofiar w tym prawie połowa to niewinni cywile. Uważa się, iż ten zbrojny wybuch spowodowany był fanatycznym postępowaniem Adolfa Hitlera, który pod czas pierwszej wojny zdobył kilka odznaczeń, zdobył tytuł kaprala. Dowiedziawszy się, iż Alianci i Niemcy doszli do porozumienia, obudziła się w nim chęć walki i skupiając wokół siebie grono ludzi żądnych zemsty w sierpniu 1934 roku stał się przywódcą i od tego czasu nad świat nadciągnęły czarne chmury, prognozując kolejny zbrojny konflikt. O późniejszych decyzjach Hitlera zaważyła także porażka, jaką odniósł podczas nieudanego puczu monachijskiego, po którym został skazany na pięć lat więzienia. Tam tez napisał swoją słynna książkę „Mein, Kampf”. Zwolnienie go przed upływem kary spotęgowało tylko jego niecne zamiary.

Można uważać, iż tragiczna w skutkach II Wojna Światowa rozpoczęła się z chwilą, gdy Adolf Hitler, po opuszczeniu więziennych murów w 1934 roku ogłosił się wielkim wodzem i stanął na czele swoich fanatycznych współpracowników. We wrześniu 1939 roku najeźdźcy zaatakowali Polskę, jednak z powodu złej organizacji ataki na poszczególne regiony nie były o tej samej porze. Uważa się, iż początek tego krwawego boju miał miejsce w Wieluniu a nie jak pisano na Westerplatte, gdyż według wiarygodnych źródeł atak na Wieluń nastąpił o 4.42 a na Westerplatte o 4.45 więc parę minut później. Walki były zaciekłe, Polska broniła się do ostatniego momentu, Westerplatte skapitulowało dopiero, gdy zabrakło amunicji do dalszej obrony. Heroiczna postawa żołnierzy po poddaniu się została uwieńczona wielkim uznaniem przez żołnierzy Rzeszy, takie bohaterskie działania zasługiwały na to. Żołnierze polskiej arami, którzy trafili do niewoli, zostali w większości wysłani na śmierć w obozach koncentracyjnych bądź rozstrzelani, w ten sposób Niemcy pozbywali się niewygodnych wrogów.

Obrona westerplatte

Atak na Westerplatte nastąpił ze strony wojsk Wehrmachtu niespodziewanie. Jednak przygotowani na odparcie ataku żołnierze bohatersko walczyli w słusznej sprawie. Do ostatniej chwili próbowano nie dopuścić do przedarcia się niemieckich wojsk do Westerplatte, jednak z powodu braku amunicji, bitwa zakończyła się polską porażką. W wielu źródłach zostało zanotowane, iż nawet wybitni przywódcy Wehrmachtu byli bardzo zdumieni, iż Polska tak zaciekle i z taką heroiczną odwagą broni swojego terytorium. Błędne jest jednak twierdzenie, iż wojna rozpoczęła się od ataku właśnie na Westerplatte, tak naprawdę pierwszy atak zorganizowany był na Wieluń. Miejsce to stało się swoistego rodzaju symbolem dzielnej walki z hitlerowską agresją. Ten gdański półwysep był terenem przyznanym Polsce przez Ligę Narodów w 1926, tam też znajdowała się Wojskowa Składnica Transportowa. Niestety na terenie Westerplatte był zakaz składowania wszelakiej broni, także nie możliwe było wykonanie żadnych umocnień, co niestety nie było korzystne dla polski.