Znaczenie sojuszu niemiecko słowackiego

W walce o Polskę uczestniczyło kilka podwodnych okrętów, które zacięcie broniły swojego terytorium. Jednym z takich statków był „ Orzeł”, który pomimo chęci miał problem ze spotkaniem się z wrogiem, gdyż bronił terenu mało uczęszczanego przez Niemców. Został on przydzielony w inny rejon, w którym zaatakował niemiecki konwój, wystrzelone torpedy ominęły jednak cel, Niemcy odpowiedzieli atakiem, lecz okręt nie odniósł uszkodzeń. Dalsze zmagania przerwała nieoczekiwana choroba dowódcy Kłoczkowskiego, został on odtransportowany na ląd 10 września a jego miejsce zajął Jan Grudziński. Odpłynięcie okrętu z portu niestety zablokował niemiecki statek gdyż morskie prawo zezwala na wypłynięcie wojennej jednostki dopiero 24 godziny po odpłynięciu nieprzyjaciela. Orzeł w oczekiwaniu na pozwolenie został internowany podstępnie przez estońskie władze. Z pokładu zostały zabrane ważne mapy a także dużo uzbrojenia. Pomimo tego statek potajemnie opuścił port i kilkanaście dni później dopłynął do Anglii, wyczyn ten był tym bardziej chwalony gdyż wszystko wykonane zostało bez map.

Znaczenie sojuszu niemiecko słowackiego

Dla Hitlera sojusz ze Słowacją miał duże dyplomatyczne znaczenie, gdyż to było już trzecie państwo, które opowiedziało się za tym by całkowicie zlikwidować nasz kraj i by Europie Środkowo-Wschodniej zapanował nowy porządek. Słowacki atak na Polskę był tez poniekąd wymuszony przez Hitlera, zaistniała tez potrzeba udowodnienia oddania elit słowackich skupiających się w obrębie księdza Tiso, który chciał uzyskać protekcję przed wyczuwaną w społeczeństwie słowackim obawą przed węgierską interwencją. Głównym założeniem sojuszu Słowacko Niemieckiego miało być to, iż Słowacja będzie miała szanse rozwinąć swój kraj, przyłączając się do Hitlera mieli zapewnione przede wszystkim bezpieczeństwo i nietykalność. Pomimo, iż fakt, że nasi sąsiedzi zaatakowali zbrojnie nasz kraj, że to oni tak naprawdę byli drugim agresorem pomija się to zdarzenie. Państwo słowackie pozwoliło się wciągnąć w największy zbrojny konflikt świata, już 1 września przystąpili do rozbioru Polski i za to w późniejszym czasie przyszło im drogo zapłacić.

Plany ataku na Polskę były szczegółowo przygotowywane. Geograficzne położenie Słowacji było bardzo sprzyjające, dlatego Hitler wykorzystał ten kraj by osiągnąć zamierzone cele. Niemieccy żołnierze mogli uderzyć z trzech stron, taki atak zmusiłby Polaków do rozłożenia sił na kilka frontów, a co za tym idzie obrona byłaby mniej skuteczna gdyż naszego kraju broniła nieliczna armia. Niestety skuteczne zabezpieczenie ponad sześciuset kilkometrowej granicy wymagałoby zwiększenia liczebności walczących, lecz na to nie było szans. Kilka miesięcy przed wybuchem II wojny światowej Niemcy rozpoczęli intensywne przygotowania na terytorium Słowacji. Skierowane jednostki Wehrmachtu posiadały tam specjalnie wydzielony obszar ochronny, gdzie miało być całe zaplecze zarówno gospodarcze jak i militarne. Hitler rozpoczął także tworzenie armii Słowackiej, która pod jego dowództwem miała wraz z niemieckimi oddziałami ruszyć do ataku. Został także podpisany stosowny pakt, który głosił, iż wojska Słowackie są podległe Hitlerowi.

Przyczyny wybuchu konfliktu zbrojnego

Wybuch I wojny światowej, przyniósł ogrom zniszczeń i strat, zakończyła się ona bezwarunkowa kapitulacją centralnych państw w listopadzie 1918 roku. Miał zapanować nowy europejski ład, jednak zdobycie władzy przez fanatycznego Hitlera zburzyły nadzieje społeczeństw na lepsze jutro. Polska podpisała z Niemcami traktat wersalski, dotyczący nieagresji, który w późniejszym czasie został wypowiedziany przez Hitlera i rozpętane zostało kolejne piekło. Niemcy łamali wszelkie wcześniejsze postanowienia traktatu, zbroili swoje państwo, rekrutowali żołnierzy, wbrew zakazom stworzyli lotnictwo jak i wprowadzili obowiązkowa służbę wojskową, co oczywiście nie podobało się reszcie państw. Powstanie faszyzmu i głoszenie wyższości rasy germańskiej złożyło się na jedną z przyczyn późniejszego wybuchu II wojny światowej, prowokowanie starć na granicach z Niemcami, utworzenie policyjnego państwa czy tez popieranie nacjonalistycznych ruchów spowodowało wiele niejasności i napięć a w rezultacie kolejny zbrojny konflikt.

Oświęcim nie był jedynym obozem koncentracyjnym, jaki Niemcy stworzyli po podbiciu naszego kraju. Został zbudowany także obóz w Majdanku, który zakładał, iż pomieści tysiące jeńców. Warunki bytowe w obozach były tragiczne. Jeńcy zmuszani byli do pracy ponad siły zarówno przy budowie obozu jak i w gospodarstwach. Codziennie rano odbywały się apele bez względu na pogodę czy porę roku, wtedy też następował selekcja i ci, którzy nie byli zdolni już pracować i stali się bezużyteczni szli na pewną śmierć gazową. Przed likwidacją Majdanka nastąpiło masowe rozstrzeliwanie więźniów by zatuszować dowody zbrodni. W komorach gazowych zabijano nie tylko jeńców wojennych, trafiały tam także osoby, które wyniszczone ciężką praca stawały się po prostu bezużyteczne. Mieszając w drewnianych barak, głodzeni nie mieli większych szans na przeżycie. W bestialski sposób mordowano także kobiety i dzieci. Początkowo ciała zabitych były zakopywane, w późniejszym czasie powstało krematorium, w którym Niemcy palili zwłoki pozbywając się tym samym jakichkolwiek dowodów przestępstwa. Po dzień dzisiejszy obozy koncentracyjne są symbolem męki i haniebnych czynów ze strony Niemieckiej. W komorach Majdanka jak i Auschwitz zginęło tysiące ludzi zarówno więźniowie polityczni jak i osoby o późnej narodowości głownie Żydzi, których Hitler chciał się pozbyć całkowicie.

Plan ataku na nasz kraj

Niemiecki sprzymierzeniec w ataku na Polskę uderzył w trzech strategicznych punktach, podhalańskim, bieszczadzkim i nowosądeckim. Atak nastąpił dość niespodziewanie wczesnym rankiem 1 września 1939 roku. Plan najazdów ustalany był przez niemieckie dowództwo, Słowacja miała zamiar zdobyć najpierw te tereny, o które toczył się konflikt, lecz rozkaz był taki by maszerować w głąb lądu. Już pierwszego Zgrupowanie „Jánošik” podbiło Zakopane, natomiast trzy dni później w walce poddał się Nowy Targ. Siły wroga były zjednoczone, polska armia niestety przegrywała bitwę za bitwą, żołnierze byli zmuszeni do wycofywania się, w dodatku, iż przez pewien czas Słowackie wojska współpracowały na polecenie Niemiec z ukraińskimi oddziałami nacjonalistów. Nie wszystkie jednak oddziały atakujące nasz kraj odnosiły sukcesy. Polska broniła się zaciekle pomimo mniej liczebnego wojska i mniejszej ilości sprzętu.